Znamienity gość Uniwersytetu Wrocławskiego i Wrocławskiego Centrum Akademickiekgo jest światowej sławy socjologiem pracy, ruchów społecznych oraz metodologiem badań społecznych. W zakresie socjologii pracy rozwinął oryginalną analizę procesu i ideologii pracy w warunkach powojennego fordyzmu w krajach kapitalistycznych oraz gospodarki planowej w krajach realnego socjalizmu. Jego badania porównawcze prowadzone m.in. w USA, RPA, na Węgrzech oraz w Zambii należą do klasyki współczesnej socjologii gospodarki. W zakresie socjologii ruchów społecznych do największych osiągnięć prof. Burawoya należy analiza „kontrruchów” (w sensie Karla Polanyiego) kontestujących procesy neoliberalnej globalizacji. Jego istotnym wkładem w międzynarodową dyskusję socjologiczną jest wprowadzenie koncepcji „socjologii publicznej”. Zasadza się ona na aktywnym, refleksyjnym, uczestniczącym i krytycznym dialogu z różnego rodzaju odbiorcami wiedzy naukowej, w tym przede wszystkim reprezentantami społeczeństwa obywatelskiego.
Znamienity gość Uniwersytetu Wrocławskiego jest światowej sławy socjologiem pracy, ruchów społecznych oraz metodologiem badań społecznych. W zakresie socjologii pracy rozwinął oryginalną analizę procesu i ideologii pracy w warunkach powojennego fordyzmu w krajach kapitalistycznych oraz gospodarki planowej w krajach realnego socjalizmu. Jego badania porównawcze prowadzone m.in. w USA, RPA, na Węgrzech oraz w Zambii należą do klasyki współczesnej socjologii gospodarki. W zakresie socjologii ruchów społecznych do największych osiągnięć prof. Burawoyanależy analiza „kontrruchów” (w sensie Karla Polanyiego) kontestujących procesy neoliberalnej globalizacji. Jego istotnym wkładem w międzynarodową dyskusję socjologiczną jest wprowadzenie koncepcji „socjologii publicznej”. Zasadza się ona na aktywnym, refleksyjnym, uczestniczącym i krytycznym dialogu z różnego rodzaju odbiorcami wiedzy naukowej, w tym przede wszystkim reprezentantami społeczeństwa obywatelskiego.
Profesor Burawoy jest laureatem licznych nagród naukowych oraz dydaktycznych, a także autorem ośmiu monografii naukowych (z których przynajmniej dwie – Manufacturing Consent (1979) oraz Extended Case Method –(2009) uznać można za przełomowe dla nauk społecznych) i ponad stu trzydziestu artykułów naukowych. Był profesorem wizytującym w wiodących ośrodkach naukowych m.in. w USA, Egipcie, RPA, Francji, Tajwanie i na Węgrzech. W latach 2003-2004 był Przewodniczącym Amerykańskiego Towarzystwa Socjologicznego, zaś w latach 2010-2014 pełnił funkcję Przewodniczącego Międzynarodowego Towarzystwa Socjologicznego.
